Drogie Koleżanki, Szanowni Koledzy!

Zwracam się do Was z prośbą o pomoc. Chcę napisać książkę o okupacji i trudnych czasach powojennych, ale książkę inną od tych traktujących o walce, konspiracji i bohaterstwie mężczyzn. Pragnę napisać książkę o kobietach, bohaterkach dnia codziennego.

Czas wojny i okupacji 1939 – 1945 oraz powojenne dziesięciolecie to czas szczególny w życiu rodzin, w życiu kobiet. To czas walki o przetrwanie i czas miłości. Pragnę, póki jeszcze jest pamięć, zebrać anegdoty, opowieści, wspomnienia o kuchni i stole w okupowanej Polsce i Polsce do 1955 roku. Pragnę utrwalić bohaterstwo, poświęcenie i pomysłowość polskich kobiet, kapłanek rodziny.

Bez Waszej pomocy jest to niemożliwe. Dlatego o tę pomoc proszę. Interesują mnie wspomnienia Waszych Babć i Mam. Jak dawały sobie radę w tych trudnych czasach? Informacje o sposobach zdobywania żywności, przepisy (itp. oryginalne zapiski kserowane), może zdjęcia rodzinne (do zwrotu).

Zbliża się czas adwentu, świąt i karnawału. Częściej będziemy się spotykać z bliskimi, przyjaciółmi, znajomymi – nie zapominajcie wtedy o mojej prośbie. Nawet króciutka informacja będzie dla mnie bezcenną.

Dla wychowawców, historyków, polonistów i innych nauczycieli realizujących na przykład obowiązkową dziewiętnasta godzinę, miałabym propozycję do rozważenia i ewentualnej realizacji. Można by opracować i zrealizować w szkole projekt polegający na zbieraniu informacji przez młodzież. Pisaniu (na podstawie zebranych informacji i załączonych!) opowiadań o swojej rodzinie? Może konkurs literacki przy okazji? Może powstały by z tego spektakle teatralne? Możliwości jest wiele.

Projekt klasowy czy ogólnoszkolny mógłby być realizowany do końca bieżącego roku szkolnego oraz w roku następnym. Czasu jest sporo i nikt nie musi się spieszyć. Mam nawet tytuł dla projektu: HISTORIA OD KUCHNI.

Oprócz celu zasadniczego (zbierania przeze mnie informacji), możemy w wyniku realizacji projektu pomagać dzieciom i młodzieży wykształcać i wzmacniać szereg umiejętności kluczowych:

• poszukiwanie, zbieranie, segregowanie i opracowywanie informacji;
• wykorzystywanie informacji w praktyce;
• przetwarzanie informacji;
• doskonalenie różnych form literackich (itp. wywiad, opowiadanie, pamiętnik, list, sprawozdanie itp.);
• doskonalenie umiejętności komunikacyjnych (zadawanie pytań, aktywne słuchanie);
• uczniowie nawiązują kontakty nie tylko z osobami starszymi z rodziny, ale także z obcymi, na przykład starszą panią sąsiadką;
• wzrasta poczucie wartości osobistej i odpowiedzialności za swoją pracę;
• młodzież „na własnej skórze” poznaje, przeżywa historię swej rodziny, dostrzega, że historia rodzin składa się na historię całych społeczeństw, że nie ma w historii rzeczy nieważnych.

PYTANIA POMOCNICZE.

1. Gdzie mieszkała rodzina, o której zebrałeś informacje?
2. Jakie były warunki mieszkaniowe tej rodziny?
3. Liczebność rodziny i jej skład.
4. Informacje o zatrudnieniu i źródłach pozyskiwania funduszy na życie.
5. Kuchnia codzienna.
6. Kuchnia świąteczna, (bo przecież były święta i uroczystości rodzinne).
7. Rodzinne zwyczaje przy stole.
8. Wiosna i zima – czas najtrudniejszy.
9. Lato i jesień – czas łatwiejszy?
10. Wykorzystywanie roślin z pól, łąk i lasów.
11. Choroba w domu.
12. Przyjemności, czyli desery i słodycze.
13. Przepisy, przepisy, przepisy.
14. Próby odnotowania stanów emocjonalnych wspominających.

Oczywiście nie trzeba odpowiadać na wszystkie punkty. Będę wdzięczna za każdą, nawet najskromniejszą informację. Każdą otoczę swoją serdeczną opieką i każdą wykorzystam.
Jeśli chcesz jednak utrwalić swoją Rodzinę, przedstaw ją, dołącz zdjęcia (opisane i zeskanowane) oraz oryginalne zapiski (kserowane) z krótką notatką, że wyrażasz zgodę na wykorzystanie informacji i zdjęć. Jeśli nie otrzymam pisemnej zgody, to oczywiście wykorzystam Waszą pracę, ale jako informację anonimową.
Elżbieta Supczińska
KONTAKT: e-mail: [email protected]